Bugün sanki resimler, müzikler, anılar bana karşı birlik olmuş ızdırap çektirmeye çalışıyorlardı. Kendimi evden dışarı attım olabildiğince mutsuz ve yorgunumdum buna rağmen gördüğüm herkese gülümsüyor; içimde kopan fırtınayı gizlemeye çalışıyorumdum: Hani karı kocalar bir yere konuk oldukları gün kavga ederler ama konuk oldukları yere gidince hiçbir şey yokmuş gibi davranıp eve geldikleri zaman yine küs olurlar ya işte o misal.
Dışarıda, çevremde insanlar varken mutlu gözüküyor mutluluk saçıyor ve espiri yapıyorum ama yalnızken mutsuzum,yalnızken üzgünüm, yalnızken ruhum ve bedenim karı koca misali yeniden küsüyorlar birbirlerine hiç barışmayacaklarmış gibi...
'' Mutsuz insanlar da gülümser ama nedenleri farklıdır diğerlerinden ''
MUTLAKADAM